Homeopatia – gruczoły okołoodbytowe.

Gruczoły okołoodbytowe są to gruczoły zapachowe położone poniżej odbytu, po lewej i prawej jego stronie. Ich wielkość waha się od główki szpilki do wielkości ziaren grochu. Wytwarzają intensywnie cuchnącą wydzielinę, której kilka kropli miesza się z oddawanym kałem. Jest to znak rozpoznawczy psów.

Gruczoły zapachowe mają jedno wąskie ujście, znajdujące się wewnątrz odbytu. Kiedy wydzielina gęstnieje, tworzy się niewielki czop, który uniemożliwia wypłynięcie jej na zewnątrz. Gruczoł wypełnia się coraz bardziej, uciska i swędzi. Pies próbuje więc opróżnić gruczoły pocierając odbytem o ziemię, podobnie jak w razie zakażenia pasożytami.

Nawracająca niedrożność ujść gruczołów powoduje zakłócenia w wytwarzaniu wydzieliny zapachowej, często jednak także zaburzenia trawienne lub w ogóle przemiany materii. Zakłócenia te występują zwłaszcza jako efekt powtarzających się okresowo schorzeń prawej zatoki przyodbytowej. Wydzielina, zwykle jasna lub ciemnobrązowa, w razie choroby staje się gruzełkowata, gęsta, żółtawa albo zielona, ropna za ogon. Po lewej lub prawej stronie, nieco poniżej odbytu widać zaczerwienienie i uwypuklenie skóry. Często pojawia się ropień.

W tym przypadku należy zastosować Hepar Sulfuris D3 co 2 godziny, aż do samoistnego otwarcia się wrzodu. W celu wygojenia się rany po wrzodzie podaje się Silicea D12 po 1 dawce 2 razy dziennie. Należy również przemywać chore miejsce rozcieńczoną nalewką Calendula. Przyspieszy to proces zdrowienia.

Jeżeli występują zmiany w wydzielinie zapachowej lub nawracające zaczopowanie ujścia gruczołu zapachowego, można zastosować następujące leki:

Pulsatilla pratensis (sasanka łąkowa) stosuje się, gdy wydzielina zapachowa jest żółtawa albo żółtozielonkawa i nie powoduje ranienia skóry, a zaczopowanie lub wypełnienie zatok nie jest bolesne.

Pulsatilla D4 podaje się 2 razy dziennie po 1 dawce przez 1-3 tygodnie.

Causticum Hahnamanni (specjalnie spreparowane wapno palone) stosuje się, gdy odbyt jest początkowo lepki (tłusty), spękany i odparzony, wydzielina zaś gęsta, tłusta, papkowata, przypominająca pastę.

Causticum D12 podaje się raz dziennie po 1 dawce przez 2-3 tygodnie.

Graphites (grafit) jest przeznaczony dla psów otyłych, żarłocznych i łagodnych. Nie mają one zaczerwienionego odbytu i nie jest on obolały, ale robi wrażenie tłustego. Wydzielina wyglądem przypomina miód i jest klejąca.

Graphites D6 podaje się 2 razy dziennie po 1 dawce przez 2-3 tygodnie.

Thuja occidentalis (żywotnik zachodni) jest lekiem stosowanym również w razie zmian widocznych w okolicy odbytu i innych naturalnych otworów. Początkowo odbyt jest ciemny i otoczony małymi brodawka-mi albo przypominającymi brodawki uwypukleniami skóry, które lekko krwawią. Zwierzęta są bardzo wrażliwe na zimno i wilgoć. Wydzielina jest gęsta i zielonkawa.

Thuja D15 podaje się raz dziennie po 1 dawce.

Sulfur (siarka) jest również wskazany w chorobach zatok przyodbytowych na początku leczenia.

Sulfur D12 podaje się raz dziennie po 1 dawce przez 5 dni.

Jeśli nie wystąpił ropień a jedynie zaczerwienienie i podrażnienie odbytu j jego okolic podaje się Aesculus D3 4 – 5 razy dziennie i wciera się maść z oczaru wirginijskiego.

Jeśli występują też dodatkowo zaparcia podaje się 4 razy dziennie Nux vomica D6.