Zakwaszenie organizmu – przyczyną powstawania chorób u psów.

Poczekaj. Nie wychodź. Nie pomyliłeś się. Zakwaszenie organizmu dotyczy również Twojego psa.

Może pamiętasz, a może nie z lekcji biologii, że każdy żywy organizm żyje w swoim środowisku wewnętrznym. Zaburzenie tego środowiska powoduje zakłócenie jego pracy.

Zanim przeczytasz o dolegliwościach swojego psa związanych z zakwaszeniem organizmu pozwolę sobie na krótki wykład.

Równowaga kwasowo – zasadowa jest warunkiem prawidłowego przebiegu procesów życiowych. To podstawa wszystkich funkcji organizmu, wyznacznik zdrowia oraz gwarancja sił niezbędnych do walki z chorobą.

Krótkie wprowadzenie do biochemii:

Aby zrozumieć zagadnienia gospodarki kwasowo-zasadowej, powinieneś posługiwać się ogólnie przyjętym systemem pomiaru. W medycynie i chemii stosuje się w tym celu skalę pH.

Za pomocą skali pH można ustalić poziom czy też moc kwasu. Poziom ten określa się na podstawie zdolności związku chemicznego do wydzielania jonów wodoru ( H +). W skali od 0 do 14 punktem neutralnym jest 7. Im silniejszy kwas, tym niższa wartość pH. Wartość od 7 do 14 to obszar zasadowy, im większa wartość tym większa zasadowość.

Kwasy można w uproszczony sposób zdefiniować następująco: są to związki chemiczne reagujące kwaśno i zawierające wodór ( H).

Uproszczona definicja zasad : zasady to związki chemiczne reagujące zasadowo i zawierające grupę wodorotlenową ( OH).

Kwasy i zasady zachowują się zatem przeciwstawnie, ale jedne i drugie muszą występować w organizmie.

Ważne: gdy cząsteczka kwasu spotyka się z cząsteczką zasady powstaje neutralna cząsteczka soli, która jest nieszkodliwa dla organizmu i może łatwo zostać wydalona.

Kolejny ważny fakt dotyczący pH – opiera się ona o zależności logarytmiczne. Oznacza to, że przy przejściu z pH równego 7 na pH równe 6 jonów wodoru przybywa nie o +1, lecz dziesięciokrotnie.

Normalnie pH krwi psa mieści się w przedziale 7,34 – 7,45, w ekstremalnych wypadkach może się ono wahać od 7,3 do 7,8. Najistotniejsze jest zatem, że pies żyje w środowisku zasadowym i z niego czerpie siły życiowe!

Powyżej lub poniżej granicznych wartości pH życie nie istnieje.

O stałej wartości pH decydują mechanizmy buforowe, czyli zapory neutralizujące, wchłaniające przejściowo cząsteczki kwasu powstałe w procesach przemiany materii lub dostarczone do organizmu w pożywieniu. Gdyby nie te mechanizmy, wartość pH podlegałaby nieustannym drastycznym wahaniom. Stąd wniosek, że systemy buforowe muszą być nieustannie pielęgnowane, aby procesy przemiany materii zachodziły bez zakłóceń. W przypadku braku takiej ” opieki”, organizm sięga po zapasy substancji buforowych.

Do ” kwaśnych” minerałów zaliczają się: siarka, fosfor, chlor, jod i krzem, a ich zasadowymi odpowiednikami są głównie: sód, potas, wapń, magnez i żelazo.

Te ostatnie z wymienionych minerałów, które można także nazwać minerałami odkwaszającymi, powinny stanowić podstawę zdrowej diety psa. Powinny być obecne w całym jego organizmie, w każdej komórce, ponieważ są niezbędne w procesach neutralizacji kwasów. Jednak u wielu psów poziom tych minerałów jest obniżony.

Wiadomo, że ” niedobór wapnia, magnezu, potasu lub sodu zaburza przebieg pobudzenia fizjologicznego, brak magnezu i wapnia utrudnia pracę mięśni, brak żelaza pogarsza transport tlenu i oddychanie komórkowe, niski poziom magnezu i żelaza zakłóca pozyskiwanie energii…”

Odżywianie jest funkcją dostarczonej energii ( pokarmu) i zdolności trawienia, to znaczy sposobu w jaki pracują narządy trawienne. Zdolność trawienia zależy nie tylko od funkcjonowania tych narządów, ale od całego organizmu, a zwłaszcza układu nerwowego.

Trawienie to proces sterowany przez układ nerwowy pracujący w sposób nieświadomy. Na układ nerwowy mają wpływ wszelkie negatywne czynniki – stres, ogólne złe samopoczucie, zmęczenie.

W komórkach ciała psa, nieustannie zachodzi ważny proces. W każdej komórce podczas uzyskiwania energii powstaje kwas węglowy. Jest to dość agresywny kwas, ale natychmiast wychwytuje go materiał buforowy – jeśli występuje w odpowiedniej ilości.

Nie zawsze jednak tak się dzieje, poza tym drogi transportu, którymi wędrują powstałe ” odpadki”, często są długie, więc łatwo może się coś „zawieruszyć”.

W środkowej części żołądka znajdują się gruczoły, które produkują kwas solny niezbędny w procesie trawienia. W reakcji biochemicznej z udziałem chlorku sodu, kwasu węglowego i wody powstaje kwas solny i dwuwęglan sodu. Kwas solny trafia do żołądka, a dwuwęglan sodu do krwi.

Można proces ten wyjaśnić w następujący sposób:

” Powstały dwuwęglan sodu, który natychmiast przechodzi do krwi, doprowadziłby do poważnej alkalozy, gdyby nie był wchłaniany przez lubiące zasady narządy takie jak: wątroba,woreczek żółciowy, trzustka i gruczoły jelita cienkiego. Jeśli organy te wymagają do prawidłowego trawienia więcej zasad, żołądek musi produkować więcej dwuwęglanu sodu, co prowadzi do nadmiernego wytwarzania kwasu solnego. Rezultatem tego jest zgaga. ”

Narządami „lubiącymi” zasady są ślinianki w pyszczku, wątroba, woreczek żółciowy, trzustka, gruczoły dwunastnicy oraz gruczoły jelita cienkiego i grubego.

Z żołądka miazga pokarmowa trafia do dwunastnicy, a potem do jelita cienkiego. W idealnym wypadku panuje równowaga między sokami trawiennymi i bakteriami jelitowymi. Miazga pokarmowa w jelicie cienkim zostaje poddana działaniu soków trawiennych. Jeśli jelito cienkie jest wolne od bakterii, dopiero w jelicie grubym znajduje się flora bakteryjna. Na skutek długotrwałych zaburzeń może jednak dojść do przeniesienia bakterii wyżej, a także do pojawienia się grzybów drożdżopodobnych.

To powoduje zaburzony rozkład pokarmu w jelicie cienkim, jelito w pewnym sensie staje się kadzią fermentacyjną. W rezultacie powstają substancje wywołujące zawroty głowy jak po spożyciu alkoholu. Grzyby drożdżopodobne ( candida) to obecnie już niemal plaga.

Kosmki jelitowe nie wchłaniają kwasów, stąd po posiłku obfitującym w kwasy może wystąpić biegunka. Kosmki w obecności silnego kwasu przestają reagować i kał opuszcza jelito w luźnej postaci. Biegunka to w zasadzie rodzaj wentyla chroniącego cały organizm psa przed poważnym schorzeniem.

Wśród przyczyn schorzeń reumatycznych wymienia się dziś nieprawidłowe funkcjonowanie jelit.

Miejscowe zaburzenia jelitowe wpływają na funkcjonowanie sąsiednich narządów. Mogą doprowadzić do podrażnień nerwów, które rozszerzają się i powodują bóle pleców lub lędźwi.

Funkcje krwi

Krew jest wyjątkowym płynem. Stanowi system transportu składników odżywczych i produktów przemiany materii, a także układ buforowy w gospodarce kwasowo-zasadowej, szczególnie w odniesieniu do dwuwęglanu sodu. Regulacja następuje przez płuca i nerki. Dla organizmu ważne jest utrzymanie krwi w jak najczystszym stanie, to znaczy neutralizowanie wzrastającego stężenia kwasu. Kwasy są jednocześnie „blokowane” na drodze transportu.

Funkcje nerek

Nerki są głównym narządem wydalania kwasów. Za ten proces odpowiada pięć mechanizmów. Stąd ważna rola nerek. Nerki mogą zdziałać bardzo wiele, ale one także muszą się regenerować, by nie doszło do wyczerpania. Rosnąca liczba psów cierpiących na przewlekłe choroby nerek świadczy o częstym przeciążeniu tego narządu.

Płuca jako regulator

Kwas węglowy powstały w komórkach zostaje związany w systemie buforowym krwi, a następnie ponownie przekształcony w płucach, skąd jest wydychany. Dlatego ważną rolę odgrywa właściwa technika oddechu, ponieważ w ten sposób wydostaje się z organizmu więcej kwasu węglowego i zostaje pobrane więcej tlenu.

Wątroba jako centrum biochemiczne

Według najnowszych badań wątroba jest niezwykle ważnym organem dla gospodarki kwasowo – zasadowej. Słusznie nazywa się ją ” chemiczną fabryką organizmu”.

Tkanka łączna jako magazyn kwasów

Zbędne produkty przemiany materii to takie odpady w organizmie psa, które ulegają wydaleniu. Resztki substancji odżywczych podlegają rozkładowi bakteryjnemu, a w rezultacie powstają niekiedy silnie trujące składniki, które byłyby w stanie zatruć cały organizm, wątrobę, krew, nerwy, układ immunologiczny i rozrodczy.

Nadmiar pokarmu również musi być gdzieś składowany, stąd w tkance łącznej pojawia się rodzaj ” żużlu”. W tkance mięśniowej i kostnej transport zbędnych produktów wymaga pokonania długich odcinków, zapchanie organizmu takimi odpadami już w młodym wieku psów to początek zwyrodnienia stawów.

Różne poziomy zakwaszenia.

– Stan idealny – to stan, kiedy we krwi ani w tkankach nie stwierdzamy zaburzeń równowagi kwasowo – zasadowej; dotyczy to właściwie tylko szczeniąt, które mają za sobą w pełni prawidłowy przebieg ciąży.

– Ukryte zakwaszenie – ten stan posiadają prawie wszystkie psy; we krwi znajduje się mniej zaporowych zasad, ale wartość pH się nie zmienia.

– Ostre zakwaszenie – dotyczy psów cierpiących na poważne infekcje; narządy wydalnicze ( nerki, jelita, drogi oddechowe) pracują na najwyższych obrotach, by poprzez zapalenia, nieżyty, gorączkę i inne procesy ( wymioty, biegunkę, nykturię) wydalić z organizmu truciznę.

– Przewlekłe zakwaszenie – forma występująca na przykład u psów cierpiących na schorzenia układu kostnego, w tym stadium pojawiają się poważne choroby; dłuższe obserwacje dowodzą niestety, że organizm posiada wiele rezerw, ale nawet one kiedyś się wyczerpują, a wtedy, niczym grom z jasnego nieba, zostaje zdiagnozowana choroba, która rozwinęła się z powodu ukrytego zakwaszenia i została wywołana przez drobny bodziec.

Teraz pewnie powiesz. No dobra przeczytałem i jak to się ma do mojego psa?

Ma się i to bardzo dużo.

Wyobraź sobie przez chwilę, narządy odtruwające Twojego psa – wątrobę, nerki, jelita, skórę. Jak myślisz, co powiedziałyby Ci gdyby mogły mówić. Wystarczy, że wyobrazisz sobie, o co by mogły Cię prosić:

• Wątroba jest największym laboratorium chemii – prosiłaby o jak najmniej skażone jedzenie. A tymczasem karmisz swojego psa wysoko przetworzoną karmą, zawierającą w swoim składzie wiele szkodliwych substancji.

• Nerki chciałyby więcej składników mineralnych, które pomogłyby w powrocie do prawidłowego funkcjonowania. A karma długo leżąca na półkach, zanim trafi do Ciebie, nie posiada już ich tak wiele.

• Jelita domagałyby się jak najmniej cukru w diecie dla zdrowej flory jelitowej,

• Płuca życzyły by sobie więcej czystego powietrza. No to pewnie jest możliwe. Ale czy aby na pewno?

Niestety ale nie jesteś w stanie, świadomie bądź nie, spełnić oczekiwań narządów Twojego psa.

Presja konsumpcyjnego stylu życia powoduje coraz większą izolację od środowiska naturalnego, rośnie ilość toksyn we wdychanym powietrzu, wodzie pitnej i spożywanej żywności.

Czy nie wydaje Ci się dziwne, że odżywiając swojego psa najlepszymi karmami suchymi, mokrymi, gotowanymi i surowymi (myślę, że i u tych psów z czasem pojawią się różne dolegliwości) lecznice weterynaryjne powinny świecić pustkami.

A tymczasem, co? Codziennie przewija się tam wiele chorych psów i ta liczba będzie się zwiększać.

Psy cierpią z powodu nadmiernej otyłości, cukrzycy, chorób układu mięśniowo – szkieletowego, że pomału zaczynają stawać się gatunkiem zagrożonym.

Czy wydają Ci się obce takie schorzenia Twoich psów:

• Uszkodzenia ścięgien, więzadeł, chrząstki, kości i stawów,

• Choroby reumatyczne;

• Choroby jelit, zaburzenia flory jelitowej, kolki, biegunki,

• Zaburzenia funkcji wątroby i trzustki

• Zaburzenia czynności nerek,

• Choroby oskrzeli i płuc,

• Zastoinowa niewydolność serca, niewydolność serca,

• Zaburzenia pracy żołądka, zaburzenia w komórkach okładzinowych.

* Nowotwory

Wyobraź sobie, że wszystkie wymienione tutaj zaburzenia lub choroby mają dużo wspólnego z procesem kwasowo-zasadowym w organizmie psa.

Nie muszę Cię przekonywać i nie zaprzeczysz, że organizm psa – to skomplikowany, niezwykle precyzyjnie funkcjonujący mechanizm, w którym przebiegają różnorodne procesy i zachodzą rozmaite reakcje biochemiczne i elektroniczne. Wszystkie te reakcje mogą przebiegać w sposób optymalny, ale jedynie w ściśle określonych warunkach. Cały psi metabolizm – to wysoce skomplikowana gra, w której granice tolerancji istnieją, ale są bardzo wąskie. Wszystkie reakcje, cały proces przemiany materii wymaga obecności nie tylko określonych substancji (białek, tłuszczów, witamin, węglowodanów, składników mineralnych, enzymów itp.), ale również ściśle określonej temperatury i ściśle określone wartości pH, czyli określonego stężenia zasad i kwasów.

Co więc powinieneś zrobić aby Twój pies w dzisiejszych czasach cieszył się dobrym zdrowiem?

Powinieneś przede wszystkim dbać o prawidłowe jego odżywianie i stosować suplementy wzbogacające jedzenie w niezbędne substancje odżywcze.

Poza tym zwiększenie zasadowości diety psa nie powinno nastręczać większych zagrożeń dla jego zdrowia. W tabelach kwasów i zasad są wyszczególnione produkty, które możesz wykorzystać do ułożenia zasadowego posiłku dla swojego psa.

Jakich kwaśnych pokarmów powinieneś unikać – większość handlowych karm dla psów ma wysoką zawartość mięsa i glutenu, co oznacza, że ​są one posiłkami bardzo kwaśnymi.

Dlatego też albo kupuj więcej alkalicznego jedzenia dla psów (czytaj uważnie etykiety składników i szukaj warzyw oraz mięs z pewnego źródła, a także produktów pełnoziarnistych) lub przejdź na dietę domową.

Mięso, zwłaszcza czerwone, jest kwaśne i nie powinno być podstawą większości psich posiłków.

Natomiast umiarkowana ilość mięsa z indyka, kurczaka i / lub jagnięciny jest zdrowa, gdy zrównoważona zostanie dodatkiem pełnoziarnistych ziaren i zasadowych owoców i warzyw.

Pamiętaj, że fasola i wyroby mleczarskie są również kwaśne; stosuj je z umiarem w diecie Twojego psa.

Zmieniaj jak najczęściej wodę do picia. Staraj się rozważyć zmianę wody, którą pije Twój pies obecnie. Woda z kranu lub mineralna może w przyszłości przysporzyć mu bólu i cierpienia. Woda do picia powinna być alkaliczna i jej pH powinno być na poziomie 9,5. Nie obawiaj się powstania kamieni w nerkach ani w pęcherzu moczowym. Woda o wysokim pH odkwasza organizm, nie powoduje powstawania złogów.

Moja cała rodzina pije wodę Red – Ox. Woda ta wytwarzana jest z wody źródlanej, która jest jego jedynym składnikiem. Smakuje ona jak woda, świeżo i orzeźwiająco z wrażeniem bardziej miękkiej i lekkiej w smaku.

Dla mojej Daszeńki jest to szczególnie ważnie ponieważ nie możemy doprowadzić do nadmiernego zakwaszenia jej organizmu z powodu hyperurikozurii (HUU).

Powinieneś współpracować z lekarzem medycyny holistycznej. Znajdź takiego. To bardzo ważne, ponieważ wiedza o zakwaszeniu organizmu jest jeszcze niewielka i wielu lekarzy konwencjonalnych nie przyjmuję jej do wiadomości, również wielu opiekunów posiada w tej kwestii także niewielką wiedzę. Ale powoli sytuacja ulega poprawie.

I oczywiście spacery. Świeże powietrze dotlenia, odkwasza organizm,wycisza (stres bardzo zakwasza). Ruch spowoduje wydalanie nadmiaru toksyn z organizmu. A wprowadzenie zdrowej diety tylko to ułatwi.

Widzisz więc, jak niewiele potrzeba aby utrzymać swoje zdrowie i zdrowie swojego psa w dobrej kondycji.

Uwierz mi, bo ja i moja Daszeńka przeszłyśmy już swoje złe chwile. W tej chwili najważniejsza dla nas jest profilaktyka.

Obie stosujemy metody holistyczne z doskonałym efektem.

Dziękuję Ci.