Atopia

Atopia jest spowodowana przez alergeny – są to roztocza kurzu domowego, pyłki roślin, pleśń, łupież, naskórek owadów itd. Na tę chorobę cierpi około 10-15% naszych pupili.

Co to jest atopia?

Atopia, nazywana też chorobą atopową czy atopowym zapaleniem skóry jest rodzajem alergii. Fachowo definiuje się ją jako wrodzoną predyspozycję do reagowania nadwrażliwością typu anafilaktycznego na alergeny środowiskowe, mówiąc prościej – jest to skłonność niektórych zwierząt do uczuleń. Wiadomo jest, że u niektórych zwierząt występuje nadmierna reakcja układu immunologicznego na niektóre czynniki środowiskowe i choć patogeneza
tego zjawiska nie jest do końca poznana, uważa się, że wynika to z uwarunkowanego genetycznie defektu w budowie komórek odpornościowych nazywanych limfocytami.

Atopia zwykle pojawia się w wieku od 6 miesiąca do 6 roku życia. Najczęściej jednak zmiany zauważane są między 1 a 3 rokiem życia.

Podstawowym problemem jest głębokie zaburzenie układu odpornościowego, wynikające prawdopodobnie z infekcji wirusowej lub szczepienia.

Pierwsze oznaki choroby pojawiają się w ciągu trzech miesięcy od pierwszego szczepienia szczeniąt i są potwierdzeniem, że szczepionki mogą odgrywać dużą rolę w powstawaniu zaburzeń układu odpornościowego. Okazuje się, że większość przypadków świądu pojawia się w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia. To nie może być zbieg okoliczności. U nas pierwsze objawy pojawiły się kiedy sunia miała właśnie 6 miesięcy

Pierwszym niepokojącym objawem, nasuwającym podejrzenie, że milusiński cierpi z powodu atopii jest swędzenie (świąd), które jest główną cechą atopowego zapalenia skóry. Następny objaw, który możesz zaobserwować jest taki,
że pies się drapie, ale jego skóra wygląda normalnie.

Swędzenie może być łagodne, umiarkowane lub ciężkie – u większości atopowych psów choroba nie zaczyna się od najcięższego świądu.

Swędzenie może być uogólnione lub zlokalizowane zwykle w okolicach pach, pyszczka, uszu i łap.

W wyniku częstego drapania, lizania i gryzienia, u atopowych psów mogą powstawać na skórze owrzodzenia i zmiany ,które z czasem zmieniają kolor (zazwyczaj ciemnieją). Jeśli w porę nie podejmie się leczenia, zmiany skórne wymkną się spod kontroli i ze względu na ciągłe lizanie i gryzienie przez psa, mogą łatwo doprowadzić do wtórnych infekcji bakteryjnych lub drożdżyc.

Infekcje bakteryjne są najczęściej spowodowane przez gronkowce. Można wtedy znaleźć na skórze psa małe czerwone guzki (grudki) lub małe pryszcze.

Infekcje grzybicze są powodowane przez drożdże Malassezia. Dotknięty grzybicą pies często drapie się, skóra pokryta jest tłustymi żółtymi łuskami, jest zaogniona i wydziela nieprzyjemną woń.

U niektórych atopowych psów mogą pojawić się również takie objawy jak:

• częste infekcje uszu
• śluzowa wydzielina z nosa
• nadmierna
  wydzielina z oczu
• świszczący oddech
• podrażniony zad – wylizywanie okolic odbytu, saneczkowanie.
• niestrawności ( wzdęcia, biegunka, wymioty, itp.)
• nadmierne gubienie sierści
• zmiany zachowania, takie jak nadpobudliwość.

Diagnostyka

• wywiad i badanie kliniczne
• alergiczne testy skórne: śródskórne, punktowe, skaryfikacyjne, pocierania,
• testy prowokacyjne donosowe, dooskrzelowe
• testy alergiczne oparte na receptorze Fce
• test na alergię pokarmową wykrywający przeciwciała IgE i IgG

Terapia holistyczna.

W medycynie konwencjonalnej leczenie atopii prowadzi się według procedury – przeprowadzanie testów alergicznych i leczenie sterydami. Stosowanie sterydów często zapewnia tymczasową ulgę, co pociąga za sobą kolejne dawki. Jak dotąd nie zauważyłam żadnej pozytywnej zmiany u psów, które leczone są sterydami i antybiotykami. Wiem też, że często takie leczenie stosuje się do końca życia psa w celu stłumienia objawów, nie zwracając uwagi na
ryzyko działań niepożądanych i poważnych uszkodzeń ciała. Immunoterapia również rzadko przynosi pożądany efekt.

Terapia holistyczna polega nie na leczeniu skutków atopii jakimi są wymienione powyżej objawy lecz na przyczynie ich powstania czyli wzmocnienie układu odpornościowego, przywrócenie jego prawidłowej funkcji.

Należy w pierwszej kolejności zmienić sposób żywienia swojego psa. Jednym słowem zmieniamy pożywienie. I nie będzie to zmiana jednaj suchej karmy na drugą suchą tylko podawanie gotowanego lub surowego jedzenia.

Dotyczy to również alergii pokarmowej. Na początku terapii stosujemy dietę eliminacyjną ze świeżych produktów potem stopniowo wprowadzamy nowe.

Stosuje się również leki homeopatyczne i izopatyczne.

Już słyszę głosy przeciwników homeopatii, że jak mogę wypisywać takie rzeczy. Mogę, bo moja sunia została wyleczona właśnie w taki naturalny sposób. Jeśli homeopatia nie działa, to co można powiedzieć o konwencjonalnych metodach.

W odróżnieniu od sterydów i antybiotyków niszczących organizm, leki homeopatyczne nie są szkodliwe, a bardzo pomagają.

Mówi się, że atopia jest chorobą, której nie można wyleczyć. Moja sunia jest/była uczulona na roztocza kurzu i roztocza magazynowe oraz grzyby i pleśnie. Po terapii izopatycznej czuje się bardzo dobrze o czym świadczą zdjęcia, które oglądasz. Nie jestem pedantką czystości – mój dom to nie muzeum ale taki zwykły, przeciętny dom. Sprzątam kiedy mam chwilę czasu. Pies śpi ze mną w moim pokoju. Wyobraź sobie – nic się nie dzieje. Pies nie drapie się, nie gryzie. Czasem kiedy jest podniecony np. wyjściem na spacer wtedy zdarza mu się drapanie. Ale to jest sporadyczne.

Dlatego też polecam każdemu opiekunowi, którego psy są alergikami, szukać lekarzy weterynarii, stosujących w swojej praktyce również metody holistyczne. Nie należy samemu stosować tych metod ponieważ niewłaściwie dobrane dawki mogą nie pomagać. Powinien to zrobić doświadczony weterynarz.

.