Lęk separacyjny u psów – naturalne podejście.

    

Lęk
separacyjny  u psa jest bardzo częstym
problemem dotykającym zwierzęta, które przebywały dłuższy czas w schronisku,
bądź były bite i źle traktowane w okresie szczenięcym.
Lęk przed
odosobnieniem dotyka również zwierząt, które w wieku szczenięcym wytworzyły
zbyt silną więź z właścicielem i zaczęły traktować go niemalże jak biologiczną
matkę.
W jaki
sposób w takiej sytuacji możesz pomóc swojemu psu? 
O tym
będzie ten artykuł.

Objawy lęku separacyjnego.

Gdy
szykujesz się do opuszczenia mieszkania, pies wpada w przygnębienie lub staje
się nadmiernie pobudzony. Oznaki zdenerwowania widać na pierwszy rzut oka –
ziewanie, oblizywanie się, dyszenie, rozszerzanie źrenic, drżenie mięśni.  Najczęściej można zaobserwować następujące
objawy, występujące w dowolnym połączeniu, razem lub pojedynczo:

nadmierna wokalizacja – skomlenie, wycie, szczekanie w wysokiej tonacji,

niszczenie przedmiotów, najczęściej tych nasiąkniętych zapachem właściciela,
• nerwowe
bieganie, miotanie, kręcenie w kółko, drapanie, kopanie,

demonstracja zachowań agresywnych – warczenie, atakowanie drzwi, w których
zniknął człowiek,

wnikliwa obserwacja otoczenia, zastygnięcie w bezruchu,
• odmowa
jedzenia,

ślinotok,

załatwianie potrzeb fizjologicznych w domu,

wylizywanie łap i boków, samookaleczenie się.
Na
szczęście, zaawansowane przypadki, w których zwierzak staje się niebezpieczny
dla samego siebie, są zdecydowaną mniejszością.
Co powoduje lęk separacyjny?

Psy to zwierzęta stadne z natury. W
naturze, psy rzadko, jeśli w ogóle są samotnikami. Dlatego denerwują
się, gdy zostają same w domu. Jest to jeden z powodów odczuwania lęku, ponieważ
pies swojego opiekuna i jego rodzinę uważa za swoje stado. Istnieje wiele
innych przyczyn, które powodują występowanie lęku.

Są to:

– Wcześniej pies nie spędzał tyle
czasu sam
– 
Został porzucony w kluczowych momencie jego rozwoju psychicznego
–  Nadmierna izolacja
–  Zbyt
wczesne (przed 8 tygodni życia) lub zbyt późne (po 14 tygodniach) opuszczenie miotu 

 – Doznanie traumatycznego zdarzenia w momencie
izolacji

 – Przesadne przywiązanie, zwłaszcza u psów ras
blisko współpracujących z człowiekiem

Jak możesz pomóc psu?

– Włącz psu muzykę.
Niech
będzie to muzyka klasyczna, uspokajająca, relaksacyjna – taka która pomoże
uspokoić i wyciszyć psa. Pozostawienie włączonego radia też czasami bywa pomocne, ale nie wtedy kiedy trwają jakieś
głośne debaty, burzliwe dyskusje, bo nie będą działały korzystnie na psa.
–  Można
też spróbować nagrać i odtworzyć psu codzienną naszą domową krzątaninę.
Można
też  nagrać i włączyć na ciągłe odtwarzanie
czytanie przez Ciebie na głos książki lub gazety. Od czasu
do czasu włączać to nagranie, gdy jesteś obecny w domu, więc pies nie skojarzy
nagrania tylko z Twoim wyjazdem.
 
– Spróbuj pozostawić jakiś
element swojego niepotrzebnego ubrania, którego zapach może poprawić samopoczucie
Twojemu psu i wyciszyć go.
– Czasem pomocna może
okazać się zmiana diety Twojego psa – wiele problemów z zachowaniem może
wystąpić po spożyciu słabej jakości karmy oraz zmiana niskiej jakości
suplementów wspomagających naturalną dietę na preparaty organiczne może być
niezwykle korzystna.
 
–  Przed
wyjazdem udaj się ze swoim psem na długi spacer, baw się z nim w jego ulubione
zabawy.
 
– Spróbuj karmić psa kilka razy dziennie, aby uniknąć zmiany nastroju,
które mogą wynikać z niskiego poziomu cukru we krwi. Spróbuj
podać psu największy posiłek przed wyjazdem tak aby Twój pies poczuł się
najedzony i senny po długim spacerze i smacznym posiłku.
ziola-homeopaty.pl

Homeopatyczne i ziołowe środki.

Nigicans Pulsatilla (sasanka)
Jest to
jeden z najbardziej powszechnych leków homeopatycznych stosowanych w lęku
separacyjnym i powinien być podawany w potencji 6c i 30c. Może być podawany  bezpośrednio do pyska psa lub dodawany do wody
psa przez cały dzień. Obraz psa Sasanki – lgnący do opiekuna, obawy przed
samotnością, strach przed porzuceniem, strach emocjonalny przed byciem
sam.  Pragnie towarzystwa i staje się
bardzo poruszony i niespokojny pod wpływem dużego stresu.
Calcarea phosphorica (fosforan wapnia)
Jest to
kolejny korzystny środek stosowany w przypadku lęku separacyjnego i najlepiej
sprawdza się gdy używany jest w potencji 
6c i 30c. Psy potrzebujące tego środka mogą wykazywać destrukcyjne
objawy, gryźć i obgryzać meble i inne rzeczy w domu. Wymagają one nieskończonej
miłość i towarzystwa. Bardzo łatwo wpadają w panikę. Calcarea phosphorica to
typ, którego przerażają burze z grzmotami, trzęsie się i drży podczas burzy lub
podobnego zdarzenia. Objawy te znikają po kilku dniach.
Gelsemium (żnin lśniący)
Pies
wymagający Gelsemium jest często określane jako „wibrujący”. Typ
Gelsemium drży jak osika, są to grupy mięśni na całym ciele, zarówno wewnątrz
jak i na zewnątrz. Pies może mieć biegunkę i często oddawać mocz w momencie
silnego stresu Żnin lśniący jest lekarstwem na występowanie objawów lękowych i
często wykorzystywany jest z powodzeniem do leczenia lęku separacyjnego. Lek może
być podawany w potencji 6c i 30c bezpośrednio do pyska lub w wodzie do picia.
Passiflora (męczennica)
Lek uspokajający,
przeciwdrgawkowy. Uspokaja cały system nerwowy. Może być podany w wodzie do
picia.
Scutellaria (skullcap) i Waleriana
Są to
cudowne leki ziołowe łagodzące objawy niepokoju i nerwowości. Są nieocenione w
uspokojeniu i zrelaksowaniu psów cierpiących na dolegliwości związane z lękiem
separacyjnym.
Avena Sativa (oatstraw)
Działa
podobnie jak Waleriana, Passiflora i Scutellaria. Można dodać do wody psa.
Dostępny w postaci nalewki i homeopatycznych granulek.
Chamomila (niemiecki rumianek)
Rumianku
rzymski i niemiecki mają nieco inne właściwości lecznicze jednak w leczeniu
objawów działają w taki sam sposób. Rumianek jest silnym środkiem uspokajającym
zmniejszającym lęk u zestresowanych zwierząt. Chamomila wycisza nadmierną
aktywność jelit psa i pomaga mu zasnąć. Lek można podawać w herbacie
rumiankowej. Jest on dostępny w postaci tabletek / kapsułek jak również nalewki.
Kava Kava
Kava kava
zmniejsza niepokój, rozluźnia napięcie (w tym napięcie mięśni) i uspokaja bez
skutków ubocznych. Kava ​​Kava ​​jest dobrym ziołem z wyboru dla nerwowego i
niespokojnego psa. Lek jest dostępny w postaci kapsułek, nalewki lub proszku.
Nalewka może być dodawana do wody, a proszkiem można posypywać jedzenie psa.

Są to
najczęściej stosowane środki naturalne w radzeniu sobie z lękiem separacyjnym i
są z powodzeniem stosowane przez wielu opiekunów. Obecnie na rynku istnieje wiele
leków psychotropowych, które polecane są przez weterynarzy i behawiorystów do
wspomagania leczenia lęku separacyjnego u psów, ale większość z nich posiada efekty uboczne, które mogą
powodować dalsze problemy z ich zdrowiem. William Osler odnosząc się do
ortodoksyjnej medycyny powiedział „Osoba, która bierze lekarstwo, musi wyleczyć się dwa razy, raz z choroby i raz z lekarstwa.”
Z wdzięcznością

 

6 thoughts on “Lęk separacyjny u psów – naturalne podejście.”

  1. Z tym, że pies rzadko bywa zagrożeniem dla samego siebie nie do końca się zgadzam. Albo inaczej: przypadkowo może wyrządzić sobie krzywdę. Bona np. zaczęła gryźć kable (co niej jest dobrym pomysłem), ale również pozostawiona sama w domu weszła na parapet i próbowała się wydostać przez uchylone okno. Szczęście, że jej się nie udało (mieszkamy na drugim piętrze). Nieszczęście, że łapa zaklinowała się w oknie i psina siedziała tak nie wiadomo ile, aż Pan wrócił z pracy i z pomocą koleżanki – weta i oleju rzepakowego uwolnił łapę. Skoro Adaptil i StressOut nie działa, to może rzeczywiście zioła? Jakie najlepiej na ślinotok i popisy wokalne?
    Pozdrawiamy, Asia i Bona
    http://www.piesoswiat.blogspot.com

  2. No niestety zioła i homeopatia tak nie działają. To u weterynarza zajmującego się leczeniem konwencjonalnym można zamówić lekarstwa na ślinotok i popisy wokalne. Homeopatia i ziołolecznictwo to dziedzina medycyny holistycznej. Żeby można było dobrać odpowiedni lek i zioła potrzebny jest szczegółowy wywiad z opiekunem psa. Pies nie jest tylko częścią organizmu – tworzy jego całość. Z tego powodu brany jest pod uwagę nie tylko ogólny stan zdrowia, ale też pełnowartościowe pożywienie, higienę, środowisko życia zwierzęcia, a także jego relacje z opiekunem. Uwzględniane są również jego potrzeby fizyczne, jak i duchowe. Weterynarz holistyczny większą uwagę zwraca na stan psychiczny zwierzęcia. Emocje, takie jak strach, stres czy depresja mogą mieć istotny wpływ na zdrowie i samopoczucie psa. Kompleksowy plan leczenia obejmuje i umysł i ciało. Dlatego też nie mogę ot tak sobie polecić skutecznego leku akurat dla Pani pieska. Mogę jedynie wskazać weterynarza stosującego w swojej praktyce leczenie homeopatyczne i na pewno uzyska Pani od niego skuteczną pomoc.

Skomentuj Przez Świat z Labradorem Anuluj pisanie odpowiedzi